Bloemen, bloesem en Jopie...

Deze bloemetjes zitten nu nog in de zakjes, heel knap opgevouwen in kleine zaadjes... Ongelofelijk dat er uit zo'n korrel prachtige bloemen voortkomen! Vroeger kregen we thuis in het voorjaar een catalogus van Bakker uit Hillegom (klik), we knipten dan plaatjes van bloemen uit. Wat we met die plaatjes deden, weet ik eigenlijk niet meer... Zoals je aan de link kunt zien, bestaat het bedrijf nog steeds.
Deze bloemen gaan voor fleurige plekken in de tuin zorgen tussen de vaste planten.

In de tuin bloeit op dit moment de Magnolia Stellata. De bloemblaadjes zijn prachtig wit, nog geen spoor van nachtvorst, gelukkig!

In de kruidentuin bloeit de wilde abrikoos (of perzik?). We hebben hier al heerlijk zitten eten en lezen. Vooral in het voorjaar is dit een fijne plek: beschut tegen de wind en volop in de zon...

Het is alweer tijd voor een fles voor Joop, die inmiddels door iedereen Jopie wordt genoemd... Overdag laten we haar regelmatig in de wei lopen, zodat ze bij de andere schapen kan zijn. Maar Jopie heeft al lang in de gaten dat ze daar niets te halen heeft: ze wringt zich tussen de kastanjehouten afrastering door, holt naar de achterdeur en zet het daar op een blèèèren! Toen ik vandaag even boven was, vond ik het gemekker wel erg luid! Dus Jopie maar even weer in het hok gezet. Het gekke is dat ze dat prima vindt en meteen rustig is, en blijft...
Jet en Sam vinden Jopie wel interessant, vooral het 'kwispelende' staartje is voor Jet erg spannend. We laten de hondjes niet alleen met Jopie, niet dat er meteen een lammetje verdwijnt, maar helemaal vertrouwen doen we het niet!

Na een poosje zijn Jet en Sam aan de aanwezigheid van het lammetje gewend, Jet heeft meer aandacht voor DH en Sam ligt lekker van de avondzon te genieten met de ogen dicht. En Jopie lurkt zo hard ze kan. Het is wel een knuffelschaapje, na de fles zit ze even bij te komen op schoot. Niet te lang, want madame moet meestal een grote plas na de fles...

Uithuizig...

Gisteren was ik met oudste zus een heerlijke middag bij de Linge in de Betuwe. Op deze foto uit mei 2008 zie je het riviertje. Zó groen was het er natuurlijk niet, maar er lag over sommige bomen al een zachtgroene waas, de vogels floten en het zonnetje scheen... We begonnen met een picknick in de oude kasteeltuin bij de overblijfselen van kasteel Hemmen (klik) aan de Linge. Nu zijn alleen de contouren van het kasteel nog zichtbaar en zie je de slotgracht. Het is een park vlakbij het plaatsje Hemmen, dat bestaat uit een aantal huizen rondom een kerk. Ik had mijn fototoestel bij mijn zus thuis laten liggen...
Jammer, anders had ik de kleine hyacintjes kunnen laten zien die het oude kerkhof in een blauwe waas hulden. Jullie hadden ook kunnen zien hoe heerlijk het uitzicht vanaf het bankje was toen we lekkere broodjes zaten te eten. En ondertussen namen we de tijd om bij te kletsen...

We zakten af naar het westen en brachten een bezoek aan Mariënwaerdt (klik) een landgoed in de buurt van Beesd. De vele fruit- en notenbomen hadden nu nog kale takken, maar zaten boordevol knoppen. Over ruim een maand ziet het er totaal anders uit. Nu was het heerlijk rustig...
Bij de imkerij kocht ik een potje balsemienhoning! Heerlijk vol van smaak ;-)
Er is een boek verschenen met allerlei lekkere recepten van het landgoed. Het boek is ingedeeld naar de seizoenen. Natuurlijk stond daar een foto in van de beroemde walnotentaartjes...

Bij de Landgoedwinkel is een keur aan jams, chutneys, curds en andere heerlijkheden te krijgen. Ik heb twee potjes zomerse jam meegenomen voor op een beschuitje, het potje van vorige week is namelijk al leeg! Ook kocht ik voor het weekeind een heerlijk walnotentaartje waarvan het recept door de barones van de Heerlijkheid Mariënwaerdt zorgvuldig geheim gehouden wordt. Het is gevuld met kandij, caramel en walnoten...

Zometeen gaan we nog een lekker stukje van deze taart eten!
Je snapt het al... van huisjes maken is niet zoveel gekomen afgelopen week, maar er wordt nu weer aan de huisjes gewerkt!

Van drie Hennie's...

Tijdens de zolderopruiming, die weer hervat is, kom je van alles tegen... Hier zijn de drie Hennie's! Het zijn de knuffelpoppen van DS, toen hij klein was. Hennie was destijds een buurvrouw die met deze pop op kraambezoek kwam. Van 'die pop van Hennie' werd het al snel 'Hennie', en dat is jarenlang zo gebleven. De buren kregen in dezelfde tijd ook een baby en zij kregen van Hennie een variant op deze pop met veel oranje en paars. Deze knuffel kreeg de naam 'Berend' naar de man van Hennie...
Waarom nou drie Hennie's? In de eerste jaren waren we veel met DS op stap naar het ziekenhuis en Hennie was zijn grote steun en toeverlaat. Zonder Hennie was DS een stuk ongelukkiger en onrustiger. Ik werd getipt een reserve Hennie aan te schaffen voor het geval ze zoek zou raken en dat hebben we gedaan. Een lieve Oma kwam met Hennie nummer drie! We zijn wel spullen in het ziekenhuis kwijtgeraakt, maar van Hennie zijn ze gelukkig afgebleven. Zie je wel dat de rechter Hennie het intensiefst geknuffeld is?

Regelmatig was Hennie helemaal volgekwijld of leek Hennie zelf wel behandeld in het ziekenhuis. Dan kon de vieze Hennie thuis lekker in bad en gaven we een andere Hennie aan DS. Deze foto is van 1995! Ik ga nu één Hennie bewaren, DS mag kiezen welke...

Dit broekje heeft DS veel gedragen... Ik zie zo dat kleine lijfje weer rondhobbelen!

Zoals hier in het UMCG. Hij is weer aan de beterende hand en dus gingen we bij de grote fontein kijken, heerlijk vond ie dat...

Dit broekje kwam ik ook weer tegen...

Op het grote vijfjaarlijkse schoolfeest in 1996 heeft hij het aan...

Dit is een lief truitje dat mijn moeder voor DS breide. Poes Dikkie Dik staat op de voorkant...

...en op de achterkant. DS was dol op Dikkie Dik en dus ook op dit truitje en hij heeft het heel veel gedragen! Dit truitje mag absoluut blijven...

DS had niet veel haartjes en het was erg dun. Hier knipt vriendin Anneke voor het eerst zijn haar, hij is dan al ruim twee jaar. En wat heeft DS aan?
Het opruimen loopt weer vertraging op... Het is eigenlijk ook veel te mooi weer voor zoiets banaals als opruimen, ander keertje maar weer verder!

Ongebleekt in de hoofdrol...

Werk aan de winkel... Deze tasjes - met opdruk, maar dat zie je niet - kunnen niet meer gebruikt worden omdat de gegevens die erop staan niet meer kloppen. Wat doe je er dan mee?
Ik heb ze gered van de prullenbak en mee naar huis genomen. Maar ja, zoveel tasjes is ook wat overdreven, en DH vindt mij af en toe al zo'n zwerfhond die van alles mee naar huis sleept, wat nu...
En ineens: *Het licht gaat aan!*

Dit is een hele stapel achterkanten, van de tasjes gescheurd. Gescheurd? Jazeker! Op de beproefde manier waarop mijn moeder vroeger lakens in reepjes scheurde en waarvan een klein verbandje gemaakt werd of anderszins. De eerste tas werd met een schaar van de achterkant ontdaan. Al snel bedacht ik dat dat wel sneller kon. Eén knipje met de schaar op de hoeken en scheuren maar...
Nu heb ik al een hele stapel mooie ongebleekte katoenen lapjes. Daar kan ik mij wel op uitleven!

Hier is nog een foto van ons lieve witte schaapje. Iedere dag hecht ik me meer aan haar, ze is ontzettend lief! Ze heeft de zelfde kleur als de tasjes, niet echt wit, maar ongebleekt. 'Bleekie' vond ik toch geen goed idee, omdat ik dan steeds onze staatssecretaris voor me zie, en die heb ik toch liever niet in mijn armen om te knuffelen ;-) Maar ja, Witje is zo gewoon, wat dan...
Dus werd het gewoon Joop! Da's logisch hè?!
Joop heeft trouwens gezelschap gekregen van een bruin lammetje van een paar weken oud die momenteel slecht bij haar moeder drinkt. Een fles lukt niet goed, gelukkig is ze door sondevoeding wel weer een beetje opgeknapt. Moeder en kind staan samen op stal.

Zondagochtendmijmeringen...

Vanochtend zag het er rond mijn bordje zo uit...

Op het oude Beatrixbordje ligt een beschuitje met héél bijzondere jam...

Mmmmm, dat gaat er wel in! Ik ben nog een beetje in dromenland. Gisteren was een bijzondere dag... Ik neem ondertussen nog een hapje ~ hips!
Heerlijk kletsen en lachen, naar elkaar luisteren, thee en koffie drinken met wat lekkers en een show & tell met gelijkgestemde handwerkliefhebbers is erg fijn. Je verontschuldigen dat je handwerken zo leuk vindt en meewarige blikken trotseren hoefde nu een keertje niet... Het was erg gezellig bij Willeke (klik) die ons: Willy, Joke, Joyce, Gerda, Ingrid (klikkerdeklikklik) en mij uitgenodigd had voor een dagje bij haar thuis.
Er was allerlei lekkers en een heerlijke lunch gemaakt: dankjewel Willeke!

Ongemerkt is het beschuitje naar binnen verdwenen, ik neem er zo nog eentje ~ hik...

Voorjaar op tafel, dat geeft een fijn gevoel! Gisteren was een dag vol gezelligheid, herkenning en ook inspiratie voor nieuwe projecten... Ik had mijn fototoestel niet meegenomen, voor foto´s van de dag zelf kun je kijken bij één van bovengenoemde dames!
Mijn hoofd zat aan het eind van de dag een beetje vol van alle mooie dingen die voorbij kwamen, ik werd er zelfs een beetje hyper van *bloos*...
Allemaal heel erg bedankt en graag, héél graag zelfs tot een volgende keer!
En nu roept er iemand heel hard die me gisteren zo gemist heeft...

Die fles gaat er wel in...

Toetje!

En even lekker knuffelen!
Vandaag lekker rustig aan, ik ga niets doen, zelfs niet handwerken! Wellicht ga ik een advertentie op Marktplaats zetten of iemand tijd te koop heeft...

De smaak te pakken...

Nu er een quilt afgemaakt is heb ik zin om een andere UFO op te pakken. Aan het einde van de middag ben ik naar een vriendin gegaan en heb deze doos geopend. Met een kopje thee erbij zijn er weer lapjes aan elkaar gezet. Toen het tijd werd om naar huis te gaan werden de lapjes weer lekker toegedekt. Welk quiltje kwam er uit de doos?

Deze lapjes komen tevoorschijn...

Uitgevouwen zijn het grijs/rode stroken in windmill patroon en er ligt nog iets onder...

Ah... het Merklappenquiltje! Ik heb het gekocht tijdens een dagje uit met mijn beide zussen in Zutphen en omgeving. Op het borduurlinnen moet nog geborduurd worden. Ik was er al eens mee begonnen, maar heb het uitgehaald, met rood garen blijven daar helaas altijd sporen van zichtbaar.

Drie stroken zijn er klaar, maar de molentjes zitten niet helemaal goed aan elkaar. De vierde strook aan de rechterkant moet nog aan elkaar genaaid worden en ligt nu helemaal verkeerdom tegen elkaar. Morgen ga ik er met een fris hoofd naar kijken, de rode en grijze lapjes moeten in de hoeken goed aansluiten en dat is niet helemaal het geval. Bovendien wil ik niet dezelfde stofjes tegen elkaar aan hebben, het wordt nog even puzzelen dus...

Ons lammetje is binnen voor de avondfles. Wij nemen dan ook nog maar even een glaasje voor het slapengaan! Overdag staat het lammetje in de stal in een afgesloten gedeelte. 's Nachts vinden we het nog wat te koud voor zo'n lammetje alleen, dan slaapt ze in een doos in de bijkeuken. Regelmatig horen we gebonk omdat mevrouw eruit probeert te klimmen.
De fles gaat er gelukkig heel vlot in en daarna worden de longen getest en de stembanden gesmeerd: alles functioneert uitstekend! Na de fles mag ze een poosje in de doos, want wat er in gaat, dat moet er ook weer uit!
's Nachts is het schaapje stil en dat vinden we héél fijn...

Affo - deel II

Tadadada...  De Tessellating Star, helemaal klaar! Zo uit de wasmachine en droogtrommel en helemaal goed gelukt, jippie! Eindelijk een quilt helemaal afgemaakt... Kijk maar mee!

En nog een keer helemaal, DH gaat schuil achter de quilt... De afmeting is 98 x 112 cm.

En weet je wie er vannacht wel erg graag onder zou willen liggen?

Affo - deel I...

Terwijl ik de laatste steekjes aan de Tessellating Star quilt, komt DH met een verkleumd lammetje binnen. Het is een meisje en ze is vanmorgen om 11 uur geboren. Moederschaap likte het ene lammetje wel helemaal schoon en droog, maar dit schaapje werd een beetje vergeten...
Ook mocht het niet drinken en liet ze het aan haar lot over. Ik heb het lammetje helemaal warm gewreven, en daarna mocht ze in een handdoek en daarna in mijn sjaal gewikkeld op temperatuur komen, terwijl ik verder quiltte, want de quilt MOET af!

DH reed intussen naar de winkel om lammetjesmelk te halen. We hebben de hele lammerperiode zonder gekund, maar nu was het toch nog nodig. DH heeft een beetje biest afgetapt bij de moeder en dat hebben we in een flesje gegeven en daarna het lammetje even bij laten komen...

Zo is het net een kangaroe, ze is vuilwit met vlekjes en heeft een roetzwarte stip bij haar bekje, zie je wel? Haar moeder wil haar echt niet hebben, toen DH het nogmaals probeerde ging ze echt stoten en dat kan natuurlijk niet! Op de valreep - er moeten nog twee schapen aflammeren -  toch nog een flesselam...

In de schuur stond nog een grote doos. Met wat kranten erin is het een veilig plekje voor het lammetje. Met een vol buikje en warmgewreven kan ze even bijkomen en slapen...
De doos staat rechts naast me en ik quilt als een bezetene rustig door, vandaag zal mijn quilt af!

Intussen is het lammetje allang weer wakker. Het slaapje en vooral de eerste biest hebben haar goed gedaan: ze staat luidkeels te blèèren in de doos. Even later is ze al uit de doos gesprongen toen ik even uit de keuken was gegaan.
Nu zit ze bij DH op schoot voetbal te kijken, ze wilde niet meer in de doos en ik heb één doof oor!

En kijk eens hoe ver het met mijn quiltje staat... Ik hoor de centrifuge draaien, nooit eerder was een wasje zó spannend en leuk... En ook dat is niet helemaal waar. Ik weet nog dat ik als tiener op de drempel voor de wasmachine zat in afwachting van een spijkerbroek die nog wel erg donkerblauw was en waarvan ik hoopte dat ie flink bleek zou zijn na de eerste wasbeurt. Dat viel nog wel mee tegen, maar ooo wat zat die broek eerst strak!
Ik ga naar mijn quiltje kijken, tot later!