maandag 28 maart 2011

Berichten uit de wei...

Dit is een foto van vanmorgen vroeg. De rijp ligt nog in de wei en het is koud, maar de gloed op de bomen belooft veel...
Aan het einde van de dag werd het hier uitbundig stralend weer en lagen de lammetjes heerlijk in het zonnetje bij hun moeders...

Niet alle moeders zorgen even goed voor hun kroost. Het gaat dan voornamelijk om de schapen die voor het eerst moeder zijn en hun opvoedkundige taken nog niet helemaal goed uitvoeren. Dit kleine ding liep zaterdagavond pal achter ons huis, ze was door het kastanjehekwerk aan de wandel gegaan en wist de weg niet meer terug. Normaal zijn pasgeboren lammeren nooit aan de wandel en blijven ze bij de moeder...
Dus ze mocht mee naar binnen bij surrogaatmoeder op schoot om warm gewreven te worden met een zachte handdoek, terwijl DH op onderzoek ging wie de moeder was en waar de moeder was...
De moeder was snel gevonden, ze had nog een lammetje bij zich. Dat lammetje had een mooi rond gevuld biestbuikje. We hebben het weglooplammetje een flesje kunstbiest gegeven en daarna steeds bij de moeder aangelegd, maar op de een of andere manier kon het lammetje niet genoeg drinken. Dus hebben we moeder met beide kinders op stal gezet om ze goed in de gaten te kunnen houden en bij te voeden.

Vanmiddag lag ineens het andere stevige lammetje - dat steeds goed dronk - dood in de stal en was moederschaap druk bezig dit lammetje te verstoten. We vermoeden dat het andere lammetje ook door de moeder verstoten is...
Moederschaap hebben we in de wei gedaan en dit lammetje is nu ook definitief een flessenlam geworden. Na de eerste onwennigheid drinkt het lammetje nu goed. Samen met een van de andere fleslammetjes staat het nu  op stal, zodat moeder er niet bij kan. Af en toe klinkt er een zacht geblaat... Hebben ze in de gaten dat je met een fles aankomt dan wordt het hartstochtelijk geblèèèr!
Je blijft je afvragen wat er mis is gegaan of wat we anders hadden moeten doen. Is het onervarenheid van de moeder, paniek?

Dit is 'mijn' lammetje. Een beetje verliefd ben ik wel: het is een rustig, kalm zacht ree-achtig lam. Komt al vrolijk aangelopen als je met de fles in de wei komt. Blijft na de fles nog even staan om lekker achter de oren gekriebeld te worden...

En hier ligt Hekkie, tot vanmiddag was alles nog rustig...
Onderhand ben ik de tel een beetje kwijt, morgen zal ik DH vragen wat de laatste stand van de lammetjes is. Momenteel worden er minder tweelingen geboren, de meeste schapen die voor het eerst bevallen krijgen één lammetje, wel zijn ze meestal een stuk steviger dan tweelinglammetjes!


Geen opmerkingen:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...