Deze citroengeranium stond bij haar in de keuken. Ze had er drie en ik heb er na haar dood eentje meegenomen. De plant zag er na vijf jaar niet meer uit en ik heb hem helemaal afgeknipt. Wat overbleef waren kale bruine takjes...
De stekjes zijn voor mij een prachtige metafoor voor het 'los maken' en verder kunnen leven met een groot gemis, maar tegelijkertijd de ruimte vinden om mijn eigen leven weer te kunnen leven en naar de toekomst kunnen kijken...
Dat is met vallen en opstaan gelukt in de afgelopen jaren. Het is goed zo...
Vandaag is een dag van gedenken, samen met een van mijn zussen. Lachen om gekke dingen van mijn moeder, herinneringen ophalen aan gebeurtenissen, samen delen...
Vandaag is ook een dag om te genieten en dat gaan we zeker doen!
Zoals je op de bovenste foto ziet is de 'moederplant' ondertussen opnieuw uitgelopen, leuk hè?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten